سوره التکویر

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر.؛ زمانى كه آفتاب درهم پيچيده مى‌شود.


وَ إِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ

2

و آن روز كه ستارگان سقوط مى‌كنند.


وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ

3

و وقتى كه كوه‌ها از شدت زلزله به راه مى‌افتند.


وَ إِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

4

و هنگامى كه نفيس‌ترين اموال بى‌صاحب مى‌ماند.


وَ إِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

5

و روزگارى كه وحشى‌ها هم مانند انسانها زنده مى‌شوند.


وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

6

و زمانى كه درياها افروخته گردند.


وَ إِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

7

و آن وقت كه نفوس هر يك به جفت مناسب و لايق خود مى‌رسد.


وَ إِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

8

و روزى كه از دختران زنده به گور شده سؤال شود.


بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

9

كه به كدامين گناه كشته شدند؟.


وَ إِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

10

و روزى كه نامه‌هاى اعمال براى حساب باز مى‌شود.


وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ

11

و روزى كه آسمان چون طومار پيچيده مى‌شود.


وَ إِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ

12

و روزى كه دوزخ را مى‌افروزند.


وَ إِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

13

و زمانى كه بهشت را به اهلش نزديك مى‌سازند.


عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

14

در چنين روزى هر كس مى‌فهمد كه چه كرده است.


فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

15

گر چه سوگند به ستارگان كه در روز پنهان مى‌شوند.


ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ

16

و آنها كه سيارند و در مغرب خود غروب مى‌كنند.


وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

17

و سوگند مى‌خورم به شب هنگامى كه تاريك مى‌شود.


وَ ٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

18

و به روز وقتى كه مى‌دمد.


إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

19

كه قرآن گفتار فرستاده بزرگوار خداست (جبرئيل امين).


ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ

20

فرشته‌اى ارجمند كه نزد صاحب عرش مقامى دارد.


مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ

21

و فرمانش براى ساير فرشتگان مطاع است.


وَ مَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ

22

و اينكه رفيق شما (محمد) ديوانه نيست.


وَ لَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ

23

او وى را در افق مبين ديده است.


وَ مَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ

24

و در موارد غيبى كه بدو وحى مى‌شود بخيل نيست.


وَ مَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ

25

و اينكه قرآن كلام شيطان رجيم نمى‌باشد.


فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ

26

پس با اين حال به كجا مى‌رويد.


إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

27

كه اين بجز روشنگرى مردم عالم غرضى ندارد.


لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ

28

تا هر كس مى‌خواهد مستقيم شود.


وَ مَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

29

ولى از شما كسى نمى‌خواهد مگر وقتى خداى تعالى كه رب عالميان است خواسته باشد.


سوره الفجر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

1

بنام خدايى كه هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان.


يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

27

تو اى جان با ايمان.


ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

28

خشنود و پسنديده به سوى پروردگارت باز گرد.


فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

29

و به صف بندگان من درآى.


وَ ٱدۡخُلِي جَنَّتِي

30

و به بهشت من در آى.



قاری